मिसा जूगुलिं हे भिक्षुणी जुइमन्त


बसन्त महर्जन


बुद्ध धर्मय् मिजं भिक्षु जुइफइ तर मिसात भिक्षुणी जुइफइमखु । मिसा नं भिक्षुणी जुइ दयेमाः धाइपिनिगु तर्क दु- थ्व चलन स्वयं भगवान् बुद्धया इलय् दु अले भिक्षुया नापनापं भिक्षुणीया लागि धकाः नं विनयया व्यवस्था दुगुलिं आः जक छाय् भिक्षुणी दयेके मज्यू ?

तर बुद्ध मदुगु सच्छिदँ लिपा हे थेरवादी बौद्ध सम्प्रदायस थ्व परम्परा तंगु धाःसा सत्य खः । लैंगिक विभेदता न्यूनीकरण जुयावनाच्वंगु वर्तमान सन्दर्भय् भिक्षुणीया परम्परायात हानं न्ह्याकेमाः कि म्वाः वा ज्यू कि मज्यू धइगु न्ह्यसः दंगु दु ।

थौंकन्हय् गथे थेरवादी बौद्ध धर्मय् भिक्षुणी धइगु खँ मदुसां अनगारिका धइगु दु गुपिं छेँ त्वःताः विहारय् धर्म अभ्यास यानाच्वंपिं मिसात धकाः थुइ । भारत, श्रीलंका, थाइल्यान्ड, म्यानमार, ताइवान थें ज्याःगु बौद्ध देशय् थें नेपालय् नं आपालं अनगारिका दु । उपिं नं भिक्षु सरह सम्मानित जुयाच्वंगु दु तर भिक्षुपिसं धाःसा थुमित भिक्षुणीया मान्यता मब्यूगु जक मखुसे थःपिं स्वयां क्वयया दर्जाय् तयातःगु दु मिसायात भिक्षुणीया मान्यता दयेमाः धकाः संघर्ष यानाच्वंपिं नेपाःमित मध्ये अनगारिका धम्मावती नं छम्ह खः । भिक्षु संघं भिक्षुणी दयेकाः मविसेंलि वसपोलपिंलिसें मेपिं नेपाली अनगारिकापिं विदेशय् वनाः भिक्षुणी जुयाः बिज्याःपिं ख: । अनगारिका धम्मावतीं धयाबिज्याइ- "भिक्षुणीया मान्यता अस्वीकार यायेगुया ल्यूने थ्व पितृसत्तात्मक समाज जूगुलिं नं खयेफु । जिमिगु मामिलाय् नं थथे हे जूगु खः ।'
अनगारिका धम्मावती लगायतयापिं अमेरिकाय् महायानी परम्परापाखें भिक्षुणी जुयावःगुलिं उमित थेरवादी भिक्षुणीया रूपय् कायेमफुगु धाइ । न्हापां भिक्षुणीपिं मदु, भिक्षु जक दु । गौतम बुद्धयात भिक्षुणी परम्परा न्ह्याकेत यक्व दवाब वसेंलि भिक्षुणीया परम्परा नं न्ह्याकूगु खः तर थ्व चलनं सच्छि दँ तक नं निरन्तरता काये मफुत । अनं लिपा सुं नं मिसा भिक्षुणी हे जू मवल । थःगु संघय् भिक्षुणी दयेके धुंकाः स्वयं बुद्धं संघय् भिक्षुत जक दःसा बुद्ध धर्म न्याद्वः दँतक चले जुइगु तर आः भिक्षुणीया परम्परा न्ह्याकूगुलिं उकिया बच्छि ईतक जक चले जुइ धयाबिज्याःगु धाइ । संघय् भिक्षु व भिक्षुणीपिं दयेधुंकाः कचवं पिदनीगुलिं बुद्धं थथे धयाबिज्याःगु जुइ धइगु अनुमान नं याः । लिपा तनेधुंकूगु चलनयात बरू तंका हे छ्वयाः धर्मयात ताईतक चले यायेत भिक्षुणीया परम्परायात हाकनं न्ह्याकेगु पाखे भिक्षुपिन्सं ध्यान मब्यूगु नं धाइ । तर, थ्व प्रसंगय् त्रिभुवन विश्वविद्यालय बुद्ध धर्म अध्ययन विभागया प्रमुख डा. नरेशमान बज्राचार्यं शंका प्वंकादी । बुद्धया उपदेशत लिपा तिनि लिपिबद्ध याःगु खः । भिक्षणीया सम्बन्धय् बुद्धं धयाबिज्याःगु खँ वास्तविकता मखसें लिपा जक तँनेगु ज्या जुइफुगु आशंका वयक:या दु । वयकलं धयादी- 'बुद्धया दर्शनलिसे भिक्षुणी दयेके मज्यू वा दयेकल धाःसा धर्म याकनं नाश जुइ धइगु खँ ज्वःमला, तर थ्वयात लैंगिक विभेदया रुपय् मकासें थेरवादी बौद्ध सम्प्रदायया परम्परागत सोचाइया लिच्वः जक खः धकाः थुइके माः ।

बुद्धया खँय् उखेथुखे यायेमज्यू व बुद्धं गथे धयाबिज्याःगु दु अथे हे न्ह्याकेमाः धइगु मान्यता तइपिनिगु पुचः थेरवादी सम्प्रदाय खः । थ्वयात हीनयान नं धाइ, अर्थात् संकुचित । डा. बज्राचार्यया कथं थ्व हे संकुचित मान्यताया हे कारणं जक भिक्षुणी परम्परायात पुनःजीवित मयाःगु , मेगु खँय् ला बुद्ध धर्मय् मिसातयत नं उलि हे भूमिका निर्वाह याकेबियातःगु हे दु, व धर्मय् मिसाया नं उलि हे अधिकार दुगु व उपभोग नं जुया हे च्वंगु दु ।

भिक्षुणीया परम्पराया सम्बन्धय् छु नं धायेगु याः धाःसा भारतय् बुद्ध भिक्षुणी परम्परा न्ह्याकेधुंकाः थ्व श्रीलंकाय् नं थ्यंगु खः व लिपा श्रीलंकां चीनय् थ्यन । श्रीलंकाय् थ्व चलन तनावंसा चीचय् धाःसा निरन्तरता कयाच्वंगुलिं भिक्षुणीया परम्परा मतंनिगु मान्यता तइपिं नं दु । तर, अखिल नेपाल भिक्षु महासंघया पुलांम्ह नायः भिक्षु कुमार काश्यप महास्थविर थम्हं भिक्षुणीपिनि बारे अध्ययन यानागु तर त्रिपिटकया विनयसूत्रय् भिक्षुणीपिनिगु लागि धकाः दयेकातःगु नियमसिबे कडा फरक लूगुलिं उकियात परम्पराया निरन्तरता धायेमफइगु धयाबिज्याइ ।

छुं दँ न्ह्यः भारतया सारनाथस्थित महाबोधि सोसाइटीइ श्रीलंकां बिज्यानाच्वंपिं भिक्षुणीपिनिगु अन्तर्वार्ता कायेगु झ्वलय् उमिसं थःपिं भिक्षुणी हे जूगु धयादीगु खः । थ्व सम्वन्धय् श्रीलंकाय् नं पुलांगु पुस्ताया भिक्षुपिन्सं उपिं भिक्षुणीपिन्त मान्यता मब्यू धायेगु याः । न्हू पुस्तायापिं भिक्षुपिन्सं जक भिक्षुणीया परम्परायात पुनः स्थापना याःगु खः । थ्व विवाद श्रीलंकाय् नं छगू समस्याया हे रुपय् दनि । थीथी थासय् भिक्षुणीया मान्यता बीमाः धइगु बिचाः तयाबिज्याइम्ह भिक्षु अश्वघोष महास्थविर नं वर्तमान मान्यता खनाः सन्तुष्ट जुयाबिमज्याः । वसपोलं धयाबिज्याइ- 'भिक्षुणी दयेके मदयाः मिसातयत अनगारिका जक दयेकातःगु दु तर थ्व प्रथा बुद्धकालीन इलय् दुगु मखु ।" पुलांम्ह नायः भिक्षु कुमारकाश्यम महास्थविरं धयाबिज्याइ- "भिक्षुणी परम्परायात पुनः जीवित यायेत जिमिगु छुं आपत्ति मदु बरु थुकिं याना बुद्ध शासनयात तिबः जक जूवनी । तर जिमिगु सम्प्रदायया इतिहास नेपालय् ताःहाकः मदु व ल्याः नं म्हो जक जूगुलिं निर्णय याये थाकुगु खः बरु थेरवादी बौद्ध परम्पराया ताःहाकःगु परम्परा व बः नं लाःगु श्रींलंका, थाइल्यान्ड, म्यानमार थें ज्याःगु देशत दुथ्याका वृहत्त सहलह ब्याकाः थ्वयात पुनःजीवित यायेगु खःसा बांलाइ ।'

कट्टरताया हे छगू नमूना खः- भिक्षु जुइत भिक्षु संघपाखें मान्यता कायेमाःगु परम्परा थें भिक्षुणी जुइत नं भिक्षुणी संघ माःगु मान्यता । 'तर, नेपालय् भिक्षुणी संघ हे मदु, गथे भिक्षुणी दयेकी' धैगु अखिल नेपाल भिक्षु महासंघया मू छ्यान्जे भिक्षु ज्ञानपूणिर्क महास्थविरया न्ह्यसः दु । बुद्धं भिक्षुणी दयेकेगु स्वीकृति तत्कालीन भिक्षुपिन्त हे बियाबिज्याःगु खः । आः नं भिक्षु संघपाखें हे भिक्षुणी दयेकेगु दयेके फइगु व वयांलिपा भिक्षुणी संघ नं दइगु खँ भचा उदार दृष्टिकोण तयाबिज्याइपिं पुलांगु पुस्ताया सुं सुं भिक्षु व ल्यायम्ह भिक्षुपिन्सं धयाबिज्याइ । बुद्ध धर्मय् मिसातयत भिक्षुणी जुइगु पाखें बञ्चित यायेबलय् उपिं स्वयं बुद्धप्रति गुलित इमान्दार धइगु न्ह्यसः पिदनी ।

फूर्सदय् वइगु बिचाः व किपू नगरपालिकाया निर्णय

- बसन्त महर्जन


मनूतय् ज्या मन्त धायेवं वा फूर्सदया इलय् थीथी कथंया बिचाः वयाच्वनी । इपिं अल्याख विचाःत मध्येय् म्वाःमी मदुगु हे आपाः जुइ अले थुपिं याकनं ल्वमंना नं वनी । धाइनापं दु, ज्या मन्तकि मनूत वेँय् चायेयः । अझ थथे नं धाइ- ज्या मदयाः खिचाया सँ खाः जुल । फूर्सदया इलय् वइगु अल्याख विचाः न्ह्याबलें ध्वंसात्मक हे जुइ धयागु ला मदु तर सिर्जनात्मक नं जुइमखु । किपू नगरपालिकाया छुं न्हि न्ह्यः च्वंगु न्हापांगु वोर्ड वैठकं किपूया लँ व चुकया नां शहीदपिनिगु नामं छुइगु धकाः याःगु निर्णय नं थुगु हे प्रकृतिया जकं मखुला ? शहीदपिनिगु नां क्वकया ज्या यायेगु बांमलाःगु मखुसां थासय् मलात ला धया थें च्वं अले थ्व निर्णय फूर्सदया इलय् पिदंगु म्वा:मदुगु विचाः र भचा न्ह्यच्यूगु पलाः जक जूगुलिं थुकिं गुलित नकारात्मक असर लाकी धकाः विचाः यायेमाःगु पक्ष नं दु ।
शहीदपिनिगु नामं थन थी थी ज्याखँ न्ह्याथासं जुयाच्वं । स्कूल, कलेज, पार्क आदि जक मखु शहरया नां नापं शहीदया नामं छुयेगु याः । वास्तवय् शहीद धैगु भावना नाप सम्वन्धित खँ खः । शहीदया हना थुकथं हे जक जुइ धयागु मदु, मेमेगु कथं नं जुइफु । थन थाय् लाक हे शहीदपिनिगु नां दुरुपयोग जुइगु नं उत्तिकं संभावना दु । राजनीतिया ख्यलय् स्वार्थपूर्तीया निंति शहीदया नां छ्यलाच्वनेफु छाय्धाःसा शहीद सम्वन्धि खँ नाप जनताया भावना तसकं हे सतिना च्वनी । तर वस्तुगत ढंगं बिचाः याना वनेगु खः धैगु जूसा न्ह्याग्गुं ज्या शहीदया नामं हे जक यायेमाः धैगु आग्रह कोरा भावुकता जक खः धयां छुं मपाः । थन अज्याःगु नं आपालं खँ दु, गुगु शहीदया भावना स्वयां च्वय् लाइ । थ्व विषयय् ताः हाकलं कुला मच्वंसे छगू न्ह्यसलं क्वचायेके -शहीद थहाँ वं कि राष्ट्र ? थ्व न्ह्यसः किपू नगरपालिका दुने हे जक मखुसे नगरपालिकां पिनेयात नं सान्दर्भिक जू । थ्व किपू नगर पालिकाया मौलिक सोच मखु, मेगु थासं प्रभावित खः । थज्याःगु प्रभाव 'फेशन'या रुपय् मेमेथाय् नं न्यनाच्वंगु दु ।
किपू थौंन्हय् जक नीस्वंगु न्हूगु वस्ती मखु । थौं नगरपालिका खःसा म्हिगः गांया रुपय् झीसं स्यू । तर आपाःसिनं सी मखु किपूया दर्जा मध्यकालय् हे नगरपालिकाया ल्याखय् लाः । इतिहास स्वयेबलय् किपूया स्थापना लिच्छविकालिन जुजु शिवदेव द्वितीयं याःगु थें च्वनेफु तर उम्ह जुजुं ला थन छु छुं सुधार जक याःगु खः । किपू थें हे थ्वया लिक लिक च्वंगु नगां, पांगा, भाजंगाः, चोभाः, तौदह लागा आदि, थुपिं फुक्क प्राचिन वस्तीत थौंकन्हय् किपू नगरपालिका दुने लाः । मेलम्चीया लः काठमाडौं उपत्यकाय् हयेया निंति ज्या जुयाच्वंगु झीसं स्यू अले छुं दँ लिपा मेलम्चीया लः थन थ्यनी । थुकिया अर्थ थ्व मखु कि थ्वयां न्ह्यः थ्व उपत्यकाय् आवादी हे मखु अथवा दःसां लः हे मत्वंसे मनूत म्वानाच्वंगु खः । सु प्रधानमन्त्रीया पालय् मेलम्चीया लः थ्यनी व हे प्रधानमन्त्रीं काठमाडौं उपत्यकाय् मानव सभ्यताया स्थापना याःगु नं जुइमखु । पाय्छि थ्व हे उदाहरण किपूया निंति नं लागू जुइ । इतिहासया उषाकालय् हे अस्तित्वय् दुगु किपूया प्राचिनता किपूमितय्गु जक सम्पदा मखु । अथे हे सम्पदा धैगु पर्ुखां त्वःता थकूगु जुइवं उकियात झी यथ्थे यायेदइ मखु छाय्धाःसा थ्व ला 'नासो' जक खः । थ्व नासो कन्हय्या पुस्तायात लःल्हायेगु दायित्वं झी मुक्त मखु । ल्यनाच्वंगु सम्पदायात थुलिमछि महत्व छाय् बियेमाःगु धायेबलय् ल्यनाच्वंगु सम्पदां झीगु हे इतिहास कनाच्वनी । सम्पदां झीगु अतीतया बारे जानकारी बी अले झीगु भविष्य निर्धारण यायेत ग्वाहालि यानाच्वनी । छुं नं पुलांगु वस्तीया नां, त्वाः, वहाः, वही, ननि, चुक, पुखू, देगः पःखा, ध्वाखा आदि झीगु इतिहास अध्ययनया श्रोत जुयाच्वनी । पुखूया अस्तित्व मदये धुंकूसां उकिया नां जक ल्यनाच्वन धाःसां उकिया आधारय् ततःधंगु खँ मालेकुले याये फु । किपूया हरेक खँ नं थुकथं महत्वं जाः । थज्याःगु खँयात हुयाः शहीदपिनिगु नामं न्हूगु नां छुयेगु धैगु अफगानिस्तानया वामियानय् तालिवानतय्सं बुद्धमर्ूर्ति ध्वष्ट याःथें जक जुइ ।
च्वसु ब्वब्वं वनीबलय् च्वमिलिसें असहमतपिंसं थनथाय् फी मफयाः प्वाक्क न्यने फुगु न्ह्यसः खः- अथे खःसा पूर्खाया 'नासो' कयेच्याना च्वनेत हे जक झी पाय्छि जुल ला - झी थःपिसं छुं निर्माण याये म्वाःला ? थुकथं ब्वलनीगु न्ह्यसः हे सिर्जनाया मुहान खः । सिर्जनात्मक गुण दयाः नं अनुकूल वातावरणया कारण छ्यले मफयाच्वंपिंके जक ब्वलनीगु न्ह्यसः खः थ्व । थुकिया लिसः सरल जू । लिसः खः -अथे खःसा खाली थासय् न्हूगु विकास निर्माणया ज्या शुरु यायेगु ।
किपुलिइ जक मखुसे देय्न्यंकं याये मानिगु ज्या आपालं दु । म्हिगःया आवश्यकतायात ध्यानय् तयाः यानातःगु विकास निर्माण थौं अपर्याप्त जुइधुंकल । थज्याःगु इलय् न्हू निर्माण अत्यावश्यक, मखु धैगु जूसा उकिं दीर्घकालिन असर लाकिगु अवश्यंभावी खः । विकास निर्माणय् ध्यान मतःसे पुलांगु खँय् जक हयेभुना च्वनेगु व उकिइ हे प्या थें थानाच्वनेगु सिर्जनशीलता मखु । थम्हं छुं सिर्जना मयायेगु व पूर्खाया सम्पत्ति स्यंकाः च्वनेगु धैगु पायछि अथे हे खः गथे, थम्हं छेँ दनानये भाः मखना बाः बाज्यापिसं दनातःगु छेँ दाजुकिजा दथुइ भागंथछि अंशवण्डा यायेगु नामय् धलिं इना कायेगु अले मगाः मछिं धकाः ल्वानाहाला च्वनेगु ।
थौं किपू नगर पालिकायात निगू दृष्टिकोणं स्वयेमाः, छगू ऐतिहासिक एवं साँस्कृतिक महत्व दुगु प्राचिन वस्तीत व मेगु वर्तमानर् इया निर्माण । प्राचिन वस्तीइ यायेगु ज्या धैगु पुननिर्माण, जीर्णोद्धार व मजि मगाःथाय् जक न्हूगु तर पुलांगुयात असर मलाइकथंया निर्माण । अथे हे प्राचिन वस्तीं पिने थौंयात ल्वःगु कथं न्हूगु विकास निर्माणया ज्या न्ह्याका यने ज्यू । गुलिखे थासय् लँ हे मदु । दुथाय् नं नां मात्रया जक । त्वनेगु लःया नं उत्तिकं अभाव । पार्कया अवधारण म्हिगः मदयेफु, अथे धायेवं थ्वयात थौंया परिवेशय् अस्वीकाय याये फइमखु । थज्यागु फुक्क खँय् ध्यान बिया न्ह्याकेगु हे न्हूगु विकास निर्माण खः । बरु थज्याःगु विकास निर्माणय् नां छुइत थौंया मनूत स्वतन्त्र जुइ । शहीदया नां क्वकया जक मखु ईव्यः कथं यायेज्यू ।
किपू नगरपालिकां लँ व चुकया न्हू नां छुइगु धाःगु खँ उलि प्रष्ट मजू । लँ न्ह्याथाय् नं दःसां चुक धैगु प्राचिन वस्तीइ जक दइ । अथे धायेबलय् नगरपालिकाया लक्ष्य धैगु प्राचिन वस्तीइ नं जुल । नगरपालिकाया दृष्टिदोष धैगु थ्व हे खः । नगरपालिकायाके थौंकन्हय् जक मखुसे थ्व स्वयां न्ह्यः नं थःगु क्षेत्रया इतिहास, कला, संस्कृति थें ज्याःगु ज्ञानया कमी खने दु । न्हापाया कार्यकालय् नं थुकथं हे आपालं संस्कृति हन्ताः जुइगु ज्या जूगु खःसा आः नं अज्याःगु हे निर्णयजुयाच्वनिगु धैगु गल्तीयात निरन्तरता बियाच्वनेगु जक जुइ ।
ऐतिहासिक, पुरातात्विक व साँस्कृतिक महत्वया सम्पदाप्रति च्यूताः तयेगु दायित्व लिखित व कानूनी रुपं स्थानिय निकायतय्त वियातःगु दु । अथे जुया सम्पदाया संरक्षण यायेत स्थानिय निकायत न्ह्याबलें न्ह्यचिलेमाः । तर थुपिं निकायतय्सं पलाः द्वंकल धाःसा स्थानिय जनतां कुला बी माः । तर स्थानिय निकाय जक मखुसे ज्ञानया अभावय् सरकारं नं पलाः द्वंकाः च्वनेगु याः । छुकियात सम्पदा धायेगु व छुकियात मधायेगु धकाः तिफ्याये मफयाः च्वंगु अवस्था नं लू । आधुनिकीकरणया नामय् मनूत मताहा किसि थें ब्वाँय् वनाच्वंगु दु । किपू नगरपालिका दुनेया थी थी लँ व चुकया पुलांगु हिलेगु धकाः याःगु निर्णयनं मताहाः किसि ब्वाँय् वं थें हे जक खः । थ्व प्रवृत्ति याकनं त्वःतेमाः । यदि मखु धैगु जूसा कन्हय् हाकनं छकः हू वइबलय् थनया आजुद्यः (बाघभैरव) देगः, क्वाःच्वः देगः, चिलंच्व, चोभाःया आदिनाथ देगः, गणेद्यः आदि सम्पदायात नं शहीदया नां क्वकयाः न्हूगु नां छुइगु निर्णयमयाइ धकाः धायेमफु ।

सुदर्शन भन्ते व नेपाल सम्वत

-- बसन्त महर्जन

सुदर्शन भन्ते इतिहास, संस्कृति व पुरातत्वय ख्यलय् नं उत्तिकं पकड दुम्ह विद्वान खः। थथे धायेगुया दसि वय्कलं हे च्वया बिज्याःगु तःपु मछि च्व सुं हे कुगाः। दसि मदयेकं छझ्वः जक च्वयेत न्हृयचिला बिज्याइम्ह मखु वसपोल । अथे हे जुयाः खइ, 'जि हे खः' धकाः गमक्क च्वनेमाःपिं नं भन्तेया न्ह्यःने कि क्वमिलु जुइ मखु धयागु जूसा पिनें पिनें जक भन्तेया बिरुद्धय् पारापारां हालासना जुइ । छन्हु गुखुन्हु खः मस्यु, सुथय् श्रीकीर्ति विहारय् क्वहाँ वना । उकुन्हु वसपोल छताति खँय् दत्तचित्त जुयाः मालेज्या यानाच्वना बिज्याःगु खनी । वसपोलया न्ह्यःने चिकिचा पाःगु निसें ततःपँगु सफू न्हृयःने दु । न्हापा लिपा नं छुं खँ गुगुं सफुतिइ मालेमाल धाःसा माला बिइत धया बिज्याइगु अथवा ब्वना न्यंका बिइगु अले वसपोलं थःत माःगु खँ लुइका बिज्याइ । अबलय् वसपोल नेपाल सम्वतया सम्वन्धय् छगू च्वसु च्वयेगु ध्याउन्नाय् लानाच्वंगु जुयाच्वन । नेपालय् नेपाल सम्वतया चलन जूगु हे पाखय् शंखधर साख्वाःया ऋण मोचन प्रसंग थें हे तिब्वत व थाइल्याण्डय् नं ऋण मोचनया घटना जूगु खनी । भन्तेया गुगुं इलय् ब्वना बिज्याःगु उगु खँ थःगु च्वसुइ न्ह्यथनेत पायछि नां व ईब्यः दुथ्याकेग् कुतः यानाच्वना बिज्याःगु जुयाच्वन । भचा कुतः जुल तर उकुन्हु मेगु हे ज्या महत्वपूर्ण जूगुलिं विषयान्तरण जुल । कन्हय् खुन्हु नं विहारय् क्वहाँ वना । भन्तेया न्ह्यःने वन्दना हे याये मलाःनि, भन्ते छक्वलं हाला बिज्यात- "लुइके धुन नि तिब्वत थाइल्याण्ड निगुलिं थायया खँ ।' उकुन्हु थ्व हे विषय जूगु खँ जक लुमं । नेपाल सम्वत सम्वन्धी च्वसु च्वया नं बिज्याये धुंकूगु जुयाच्वन । तर च्वसु तयारी अवस्थाय् मखुनि । खँ च्वय्-क्वय् तयेगु ज्या ल्यं हे दनि । अझ क्वचाःगु नं मदुनि । उगु च्वसु खना भन्ते थुलि उत्साही खने दु कि मेवलय् ब्वना न्यंके बिइत धाइम्हं उकुन्हु थम्हं हे ब्वना न्यंकेत सना बिज्यात । तर मिखां भाय् मल्हात । थम्हं हे ब्वना । मिखाया समस्या दःसां न्हायपं समस्या मदुगुलिं चिसलं जक ब्वंसां गाः । च्वसुया ल्यं दनिगु ब्व नं भन्तेनं धयाहया बिज्यात अले थम्हं भ्वँतय् च्वच्वं वना । लिपा मेगु सफागु भ्वँतय् साफी नं उकुन्हु हे याना । प्यन्हु न्यान्हु ति लिपा बिहारय् क्वहाँ वना बलय् सिल, न्हापां नेपाल भाषां च्वःगु उगु च्वसुयात भन्ते थम्हं हे नेपाली भाषां अनुवाद याना बिज्यात । नेपाल भाषाया प्रति रेडियो ज्याझ्वलय् व नेपाली भाषाया प्रति छगू समाचार पत्रिकाय् प्रकाशनार्थ छ्वया बिज्याःगु जुयाच्वन । नेपाल सम्वतया च्वय् न्ह्यथनागु च्वसु तयार जूगु स्वयां दच्छि न्हृयःया खँ नं न्हृयथने बहः जू । अवलय् छता ज्याया कारणं प्रायः सुथय् सुथय् भन्ते नाप हे जुयाच्वनीगु । नेपाल सम्वत हिली कुन्हु अर्थात म्हपुजा कुन्हु गनं वनेगु ज्याझ्वः मदुसा बिहारय् क्वहाँ वा धकाः न्हृयथकुन्हु हे धया बिज्याःगु । नेपाल सम्वत हिलीकुन्हु मेमेथाय् थें किपुलिइ ने भिन्तुना देछासें भिन्तुना जुलुस किपुलिइ चाःहिलीगु चलन दु । तर थः धाःसा विहारय् क्वहाँ वना । उकुन्हु विहारय् भन्तेया क्वथाय् भचा ब्यागः हे वातावरणं थाय् कयाच्वन । क्वथाय् झ्वःलाक्क टेबल दु अले उकिइ द्यःने केरा, सुन्तला, सिया तःगु बजि, दालमोठ, बराँ आदि खना । वन्दना धुंकाः न्यना- 'थौं छु दु भन्ते -'भन्ते नं लिसः बियाबिज्यात- 'न्हूदँ हनागु का न्हूदँ, थुगुसिइ जि थुकथं न्हू दँ हने त्यना । का छु छु यः कयाः न ।'नेपाल सम्वत नेपाःया मौलिक सम्वत खः । तर थुकिया प्रचलन नेवाः समाजय् हे जक सीमित धाःसां ज्यू । नेपाल सम्वत खना ज्वर वयेकीपिसं ला नेपाल सम्वतयात नागःतुगः यायेगु जक मखुसे नेपाल सम्वतयात राष्ट्रिय मान्यताया माग यात धकाः नेवाःतय्त साम्प्रदायिक तत्व धायेगु व नेपाल सम्वतयात नेवारी सम्वत धकाः नापं च्वयाः थःगु क्वह्यंगु बौद्धिकपन क्यना जूपिं नं मदुगु मखु । निगू मत मदु, नेपाल सम्वतयात हाकनं प्रचलनय् हयेगु व राष्ट्रिय मान्यता बिइकेगु खँय् आन्दोलित जूपिं प्रायः नेवाःत हे खः । अथे खःसां नं न्हूदँ हनेगु धकाः भिन्तुना जुलुसय् ब्वति कायेगु, थी थी गतिविधि न्ह्याकेगु बाहेक मेगु खने मदु । न्हूदँ हनेगु धकाः भन्ते नं गुगु क्यना बिज्यात व थःगु निम्ति नं नितान्त न्हूगु खँ हे जुल । भन्तेनं धयाबिज्यात- 'झीसं थज्याःगु चलन नं जुरु यायेमाः, न्हूदँ हनेगु धकाः पिने पिने देसय् नं थथे मनूतयत सःताः नके त्वंकेगु याइ सा झीसं जक छाय् मयायेगु ?'

हिन्दी 'धर्मदूत' पत्रिकाय् नेपालभाषाया थाय्

-- बसन्त महर्जन

'धर्मदूत नेवारी भाषा के पत्र के अभाव मे आज तक नेवारी भाषा और साहित्य की सेवा किया है । अब नेवारी भाषा के मासिक पत्र धर्मोदय के प्रकाशन से धर्मदूत केवल हिन्दी मे ही छपा करेगा । अतः नेवारी भाषा के लेखकों से निवेदन है कि वे अपनी रचनायं धर्मोदयको भेजा करें । - व्यवस्थापक । (धर्मदूत, १४०र २००५ आश्विन, पौ ११६)

च्वय् उद्घृत प्याराग्राफय् स्पष्ट जूगु खँ छु धाःसा धर्मदूत धैगु पत्रिका हिन्दी भाषां पिदनाच्वंगु खः अले छगू इलय् थ्वं नेपषलभाषा (नेवारी) व थ्वया साहित्यया सेवा याःगु खः । अथे यायेमाःगु नेपालभाषाय् थःगु हे पत्रिका मदुगुलिं खः । थुलि खँ स्पष्ट जुइधुंकाः नं आपालं खँ गुइँगुइँ न्यू थें मथू थें छु थें छु थें च्वनेयः । तर थ्व धयागु नितान्त रूपं इतिहासया खँ खः । अले ऐतिहासिक जटिलता थन लुयावइ । व हे जटिल इतिहासयात भचा व्याख्या यायेगु व जानकारी बिइगु कुत थन जुइ ।

महाबोधि सभा, सारनाथं ने.सं. १०५५ स्वांयापुन्ही निसें "धर्मदूत" नांयागु छगू लय्-पौ हिन्दी भाषां पिदंगु खः । सन् १८९१ मे ३१ तारिख कुन्हु स्थापना जूगु थुगु सभापाखें सन् १८९२ निसें महाबोधि' नामं अंग्रेजी लय्-पौ प्रकाशन याःगु खःसा अंग्रेजी मथूपिं वा हिन्दी भाय्-या नितिं "धर्मदूत" धकाः नं छगू मेगु प्रकाशन शुरु यात । ने. सं. १०६० स थुकिइ नेपाःया थः पाठकतय् निंति धकाः गोरखा भाषां छपु निपु च्वसु पिथनेगु घोषणा यासें प्रकाशन शुरु याना नं हल । तर धर्मदूतया टार्गेट ग्रूप' वा पाठक गोरखाभाषी मखुसे स्वनिगःया नेवाः बौद्धत जुयाच्वन । गोरखा भाषा नेवा:तय् भाय् मखु । गोरखाभाषीत नगण्य मात्राय् जक अथवा द हे मदु धाःसां ज्यू । नेवाःतय् थःगु हे भाय् दु, च्वमिपिं नं दु । थज्याःगु अवस्थाय् स्वनिगःया नेवाःतसें वास्तविकताया जानकारी बिइगु स्वाभाविक खः । तालंताः धयाथें स्वनिगलय् च्वंपिसं सम्पादकयात पौ च्वया नेपालभाषा (नेवारी) यात थाय् बीमाःगु माग यानाछ्वत । पाठकया माग व चाहनायात ध्यानय् तया धर्मदूतया दँ ६ ल्या १ थ्यंल्याः ५६ (ने. सं. १०६१ लिल्ला, बिसं १९९६ चैत्रं) निसें नेपालभाषायात नं छुं भतिचा थाय् बियाः प्रकाशित यात ।

बुद्ध धर्म व नेपालभाषा (१०४५-५०) निसें धर्मोदय (१०६७ कौला) तकया दुने ने.सं. १०६१ निसें १०६६ तक ५ दँ नेपालभाषा मेगु भाय् लिसे जक स्वानाः पिदनाच्वंगु खः । मेगु भाय् नाप स्वानाः पिदनीगु गज्याःगु अवस्था धाःसा पिने च्वनाः पत्रिका ब्वनाच्वनीपिं नेपालीतय्-त अनया मनूतय्सं मथुयाः वा मेगु खं अथे छाय् धकाः न्यनीगु जुयाच्वन । अथे धैगु हिन्दी लय्-पतिइ नेपालभाषां छगू पेज जक छापे जुइगु अले थुकिइ हे लुधने मालीगु । भिक्षु कुमार कश्यप महास्थविर अबलय् श्रीलंकाय् च्वंच्वना बिज्याःगु जुयाच्वन । बापाः जक नेपालभाषां पिदंगुलिं छम्ह पासां न्ह्यसः तःबलय् वसपोलं लिसः बिया बिज्यात- छिमिगु भाय् नं ला छक्वलं ब्वलंगु मखु नि, थुकथं हे जिमिगु भाय् नं बुलुहुँ बुलुहँ ब्वलना वइ ।' भन्ते नं गुगु खँ धया बिज्यात व हे खः, वास्तकिता अले नेपालभाषाया पत्रकारिताया विकास जूगुया न्हाय्कं ।

धर्मदूत अबलय् नेपालभाषायात गबलें छगू जक पेजया थाय् बीगु खःसा गबलें छपाः निपाः तक नं ब्यू । थथे खःसां न्हय्-दँया दुने ३६ म्ह च्वमिया १२७ पु च्वसु पिदंगु दु । ३६ म्ह च्वमि मध्येय् १० म्ह नेपाली भिक्षु, ४ म्ह भारतीय भिक्षु (अनुवाद), ५ म्ह उपासक, ४ म्ह बज्राचार्य व ५ म्ह शाक्य । बज्राचार्य, शाक्योपासक व ८ म्ह मेमेपिनि च्वसुत दुथ्याःगु दु ।

नेपालभाषाया न्हू बाखं साहित्यया इतिहास धर्मदूत पाखें जूगु खने दु । आः तक प्रकाशय् वयाच्वंकथं 'धर्मोदय' पत्रिकाय् पिदंगु चित्तधर 'हृदय' या 'अन्धकार' बाखं हे नेपालभाषाया दक्कलय् न्हापां पिदंगु बाखं खः तर थ्वयासिकं न्ह्यः धर्मदूतय् पिदंगु खनेदु । धर्मदूतय् चित्तधर हृदयया हे केहेँ मयजु मोतिलक्ष्मी उपासिकां नं 'एम. लक्ष्मी' नामं 'लँ' नांयागु बाखँ (२००१ चैत्र-बैशाख) प्रकाशित यानादीगु खः । थुकिं धर्मदूतं नेपालभाषाया साहित्यय् ऐतिहासिकता कायम याःगु खनेदु । धर्मदूतय् नेपालभाषायात छकूचा हे जक सां थाय् थज्याःगु इलय् बिल गुगु इलय् नेपालभाषाया प्रायः च्वमि वा कार्यकर्तात जेलय् लानाच्वन । कालक्रम कथं धायेगु धाःसा जेल कालिन इलय् धर्मदूतं थ्व भाषायात थाय् बिया तःधंगु उपकार याःगु खः ।

ई न्ह्याबलें उत्थें जुइमखु । मुक्कं नेपालभाषां हे जक पिथनेगु ल्याखं लिपा धर्मोदय (१०६७ कौला) या ज्या न्ह्यात । नेपालभाषाय् थःगु हे पत्रिका मदयाच्वंगु अवस्थाय् धर्मदूतं उगु थाय् ब्यूगु खःसा लिपा उकिया आवश्यकता मदयाबिल । वयां लिपा नेपालभाषायात थाय् मबीगु तर च्वमिपिन्त च्वसु च्वकाः धर्मोदयया प्रगति यायेया निंति धर्मदूतं सुचं पिकाल- 'धर्मदूत नेवारी भाषा के पत्र के अभाव में आज तक ...... '

(साभारः विश्वभूमि)

नेवा: इतिहास

- प्रो. माणिकलाल श्रेष्ठ

"नेवाः धयापिं तामाङ्ग, मगर, गुरूङ धाये थें छगू नस्लया वा छगू हे हिया जाति मखु । नेवाःया दुने आर्य नस्लयापिं दु, मंगोल मूलयापिं नं दु, अस्ट्रो-ड्राभिड मूलयापिं नं दु । अथे हे धर्मकथं नं नेवाःत सकसियां छता हे धर्म मखु, अले नेवाःत सकसित छुं भति मंकाः संस्कृतिं चिना तःसां धार्मिक मूलया संस्कृति नं छता हे मखु । नेवाःतय् मंकाः सम्पत्ति अर्थात् नेवाःत सकसितं छम्पं छधी याइगु स्वापू हे मंकाः भाषा खः । नेपालभाषाभाषी धायेगु हे नेवाः धायेगु खः । नेवाःत छगू भाषापरिवार जाति खः । थ्व हे कारणं नेवाःतय् निम्ति 'भाषा म्वाःसा जाति म्वाइ' धयागु धापूया सार्थकता दु । अले थ्व हे कारणं 'नेवाः छगू जाति मखु, राष्ट्र खः' धकाः धायेगुलिइ नं सत्यता दु । नेवाः जातियागु विकास जूगु थाय् नेपाल मण्डल वा नेपाःगाः वा चाकःलिं इलाका खः । अथे जूगुलिं नेवाः जातिया सु छम्ह मंकाः पूर्वज धयागु सान्दर्भिक मजू । विभिन्न मूलयापिं व विभिन्न जातियापिं मनूतय् सम्मिश्रण व साँस्कृतिक संयोजनं हे नेवाः जातिया विकास जूगु खः ।"

(पलिस्था, दँ, ल्याः ६)